Hard at work or hardly working II - The return of the mack!

Haukurinn hefur aðeins verið að velta fyrir sér því sem hann skrifaði síðast um danska iðnaðarmenn og danskt vinnusiðferði. Haukurinn hefur fundið einn ljósan punkt, þ.e. eitthvað sem danir hafa umfram okkur íslendinga - nefnilega góða vegavinnumenn eða gott skipulagt þeirra öllu heldur.

Hver kannast ekki við það að aka eftir Hringbrautinni í áttina austur í bæ þegar maður ekur inn í miðjar vegaframkvæmdir, sem virðast birtast líkt og kristur birtist lærisveinunum forðum eða mamma hans ítölsku börnunum á sjöunda áratugnum. Þegar maður í gremju sinni fer að líta í kringum sig, þá sér maður einatt eitt stykki vegavinnuskilti 10-15 metrum frá sjálfum vegaframkvæmdunum sem lætur mann vita að framundan séu vegaframkvæmdir. Þar eð maður er sjálfur kominn inn í miðjar framkvæmdirnar þá er öllum ljóst að slíkar auglýsingar gera lítið gagn. Haukurinn hefur beyglað margt bílstýrið af þessum sökum.

Hér í Danmörku er öðruvísi gengið frá málum. Þar eð danska ríkið er stærsti atvinnuveitandi landsins (líkt og annarsstaðar í vestur-evrópu) og í kommúnunum dönsku eru auðsýnilega fullar kistur af peningum þá hafa danskir vegavinnumenn úr öðru að moða. Danskir vegir, og þá sérstaklega í bæjum og borgum, eru hreinlega undirlagðir af ýmiskonar skiltum og viðvörunum. Ökumenn er virðingarfyllst látnir vita af því að vegaframkvæmdir séu framundan allt að kílómeter eða tveimur gatnamótum í burtu. Fólki er ráðlagt að haga ferðum sínum öðruvísi og truflanir eru afsakaðar.

Þar eð Haukurinn er hjólreiðamaður mikill þá fer hann eigi varhluta af öllum þessum ljósa- og textaskiltum sem þægilega er komið fyrir á hjólastígum Álaborgar. En hann getur þó huggað sig við það að hann hafði þegar verið látinn vita á síðustu gatnamótum, með skilti sem varaði hjólreiðamenn við auknum óþægindum sökum skiltauppsetningar sökum vegaframkvæmda.

Haukurinn hefur talað!